Gratis kweekkistje

Bij Karwei vanmiddag een kweekkistje gemaakt. Het kostte € 5,- maar ik kreeg gelijk een waardebon van € 5,- terug, plus alle materialen en een zakje zaad. Ik kijk nu al uit naar de volgende klusmiddag! De middag is voorbij, maar de werkbeschrijving is nog te vinden op de website van Karwei. https://www.karwei.nl/kweekkastje

Eenden aan de dis

Gisteren bezig geweest met het vullen van het verhoogde zaaibed. Daarover binnenkort meer. Intussen genoten van een paar eenden, die zich tegoed deden aan het loof van een spruitenplant. Wie had gedacht dat ze dat zo lekker zouden vinden?

Uitdagingen volkstuin

Gastblog op Tuin en Balkon
Gisteren verscheen mijn eerste gastblog op de site van Tuin en Balkon. Die staat vol met tips van twee stadstuiniers - Olaf en Mathieu - voor tuinieren op een klein oppervlak. Erg leuk vind ik dat. En eervol uiteraard! Maar ondertussen ben ik ook aan het werk voor mijn volkstuintje. Dat levert op dit moment wat uitdagingen op.

Uitdagingen volkstuin

Site Tuin en Balkon

Het moestuinvirus, dat sinds kort om zich heen grijpt, had mij vorig jaar november al te pakken. Toen besloot ik een volkstuintje te gaan huren. En dat levert nu de nodige uitdagingen op. Tot eind januari lag er plastic over de tuin, om het gras dat er op groeide af te laten sterven. Omdat het tuintje op die manier droog bleef, werd het een fijne plek voor mollen. Ik bespeurde al snel de eerste molshopen. Nu het plastic van de tuin af is, loopt die vol met water. De mollen zullen er dus wel vandoor gaan. Maar ja, nu sta ik weer tot mijn enkels in de blubber .... En dit is nu ook weer niet de bedoeling...

Hmmm, misschien maar eens in laarzen investeren?

Een mede tuinder, die last had van te veel water, heeft dit opgelost door een diep gat te graven en daar takken in te gooien. Ze heeft het gat daarna weer opgevuld met grond. Sindsdien loopt bij haar de afvoer van water goed. Dus dat ga ik ook maar eens proberen.

Verhoogd zaaibed
Een andere oplossing - voor een deel van de tuin althans - is het maken van een verhoogd zaaibed. Met verzinkt gaas op de bodem, zodat daar geen mollen meer doorheen kunnen. Dat ben ik op dit moment aan het maken met behulp van wilgentakken, en het plastic dat van mijn tuin af is gekomen. Ik ben iemand die graag dingen uitprobeert. Dus dat ga ik ook doen met het gebruik van een verhoogd zaaibed. Als voordelen van een verhoogd zaaibed worden genoemd:

• Je kunt makkelijker bij de planten, omdat je niet op je knieën hoeft te werken;
• Er komt meer licht bij de planten, doordat het zaaibed hoger ligt. Dit geeft de plantjes tijdens het voor- en najaar een voorsprong, als de dagen relatief kort zijn.
• De grond blijft poreuzer, doordat je er niet overheen loopt. De wortels van de planten groeien makkelijker naar beneden, doordat ze niet zijwaarts op zoek hoeven naar water;
• De temperatuur van de grond wordt vroeger in het jaar hoger, omdat de grond hoger ligt, en ook vanaf de zijkant wordt verwarmd. Je kunt daardoor eerder beginnen met zaaien.
• Het overtollige water loopt makkelijker weg;

Ik zal zien wat het oplevert.

Onkruid voor zijn
Zaaibedden worden door handige tuiniers vaak al vroeg in orde gemaakt, zonder dat er al gezaaid wordt. Slimmeriken laten eerst het onkruid omhoog komen, en wieden dat weg. En gaan dan pas zaaien. De zaailingen krijgen zo een voorsprong op het onkruid, dat ongetwijfeld toch weer omhoog komt.

Het plastic aan de zijkanten wordt bijgeknipt,
zodra de bak is volgstort met grond.

Verhoogd zaaibed van wilgentenen,
met gaas op de bodem tegen mollen.

Waarmee volstorten?
Het liefst zou ik natuurlijk een oplegger met de perfecte grond laten komen. Maar daar heb ik de middelen niet voor. Om de tuin heen wil ik het gras afsteken, en geulen maken. Dit moet een van de oplossingen zijn tegen het teveel aan water in mijn tuin. Wat ik afsteek, gaat in de bak. Ook wilgenhout dat nog bij de volkstuin ligt, kan onderop. Ik heb mij laten verzekeren, dat tenen die niet meer in aanraking kunnen komen met voldoende zuurstof, niet meer zullen gaan uitlopen. Dit doen de tenen alleen als je ze rechtop in de grond zet. De bovenlaag wil ik vullen met potgrond van de Lidl. Daar liggen de zakken van 20 liter nu voor € 1,- in de winkel. Kwestie van een paar keer heen-en-weer fietsen. En dat is dan weer goed voor het betere billenwerk...

Wordt vervolgd.

Stekjes komen op!

Een aantal zaadjes die ik op 7 februari heb gezaaid zijn opgekomen. De prei, broccoli, Japanse mos. En zelfs een zaadje van een in de supermarkt gekochte peer - Giesser Wildeman - komt op. Het valt mij op dat de Japanse mos en de broccoli in dit stadium erg op elkaar lijken. Ik ben benieuwd of deze plantjes zich nog in verschillende richtingen gaan transformeren, of dat ik wat labeltjes door elkaar heb gehaald.

Van de peer is niet zeker of deze vrucht gaat dragen, en zo ja, of dit dan ook een Giesser Wildeman wordt. Dit heeft te maken met ingewikkelde kweken van vruchtbomen voor de handel, waardoor alleen enten van de moederboom weer tot eenzelfde vruchtsoort kan leiden. Ik heb daar te weinig verstand van, om daarover te bloggen. Maar alle reacties van kenners onderaan dit blog, zijn van harte welkom.

Het is vandaag geen weer om in de tuin te werken. En dat is voor mij maar goed ook, want ik moet mij nog in een studie Loonadministratie verdiepen. Héle andere bezigheid.

Gisteren was het prachtig. In de moestuin heb ik de eerste hand gelegd aan een verhoogd zaaibed. Daarover wil ik later bloggen op tuinenbalkon.nl, waarvoor ik ben gevraagd als gastblogger. Ben zeer vereerd!

Een spannende zaailing op dit moment is voor mij de Jiaougulan. Een klimplant uit China, die in Nederland populair aan het worden is voor het gebruik als thee. Vanwege de gezonde eigenschappen natuurlijk, die worden geclaimd. Hoe goed de claims zijn onderbouwd, dat weet ik niet. Ik heb nog geen onafhankelijke informatie kunnen vinden. Alleen informatie van verkopers. Ik vind het lekker om te drinken, maar ook wat prijzig. Dus ik hoop van harte dat er plantjes volgen. Die kunnen dan naderhand door middel van het nemen van stekjes worden vermeerderd. Op de verpakking staat dat het niet de makkelijkste zaden zijn om te laten ontkiemen. En er gaan vier weken over heen voordat je wat ziet, dus tot die tijd: nagels bijten en de thee via internet bestellen. Of straks toch maar een stekje kopen? 

Gehaakte servetstandaard

Afgelopen week heb ik een geel katoentje ter hand genomen en mijn emmertje Paverpol, om een servetstandaard te maken. Ik haak graag, maar geen grote dingen. Die maak ik nooit af. Kleedjes, boekenleggers en andere dingen 'waar een eind aan zit', zijn meer mijn ding.

Het patroon voor de standaard op de foto rechts komt uit het blad "Ambiance" van Phildar Creations uit 2001 (nummer 2). Dat mag ik dus niet publiceren, wegens het copyright. Maar er zijn veel (gratis) patroontjes voor kleedjes op internet te vinden. Vooral op Pinterest.com, als je zoekt op "gehaakt kleedje". Of het Engelse woord "doily". Mocht je een Engels haakpatroon tegenkomen dat je mooi vindt, dan kun je een vertaalschema vinden op het haakblog van Annemarie Benthem. Als je niet kunt of wilt haken, dan kun je proberen via internet of een kringloopwinkel een kleedje te kopen. In plaats van een rond kleedje kun je natuurlijk ook een vierkant kleedje gebruiken. De doorsnede van het exemplaar dat ik gemaakt heb is 28 cm, en is gehaakt met haaknaald 1,5.

Werkwijze:
Haak of koop een kleedje van ca. 30 cm doorsnede. Heb je zelf een kleedje gehaakt, maak deze dan vochtig en span het op om de juiste vorm te krijgen (1). Een gekocht kleedje is al in de juiste vorm gebracht en hoeft deze behandeling niet te ondergaan. Verpak een mal in plastic (2). Paverpol hecht niet goed aan plastic. Wel aan hout en veel andere materialen. Maar dat wil je nu niet. Gebruik een plankje of iets anders dat de juiste vorm heeft, en de breedte heeft van een pakje servetten (3). Als je wilt, kun je je kleedje opspannen op de mal. Hiervoor heb ik zelf een stuk piepschuim gebruikt, dat ik bewaard had van een gekochte pizza.In dit stuk piepschuim heb ik twee oppervlakkige rechte sneden gemaakt, zodat ik het piepschuim over het plankje kon vouwen (4). Waarschijnlijk lukt dit ook goed met een wat dikker stuk karton. Doop je kleedje in de Paverpol en zorg ervoor dat het goed doordrenkt raakt (5). Knijp het kleedje vervolgens zo goed mogelijk uit en was even je handen. Drapeer het kleedje over de mal en zet eventueel vast met speldjes (6). Als het kleedje helemaal droog is, kun je de speldjes eruit trekken en voorzichtig van de mal af halen. Je standaard is nu klaar.

Bananenschillencompost

Bananenschillen schijnen goed te zijn als compost voor rozen. Dat lees ik tenminste op verschillende plaatsen op internet. Volgens de site van tuinhulp.nl komt dit doordat er veel kalium in banaan zit. En op de site van rozenhave.nl staat dat dit komt door de magnesium, die de roos helpt andere voedingsstoffen tot zich te nemen. Bananenschillen zijn dan te zien als extra, en niet de enige meststof voor rozen.

Het maakt mij het niet uit hoe het komt, als het maar komt. Ik houd er bovendien van om zelf dingen uit te proberen, dus ga ik compost maken van bananenschillen. Dat kun je onder meer doen met behulp van melkpakken. Met het resultaat ga ik mijn rozenstruikje belonen, omdat het midden in de winter tóch nog - hoe aandoenlijk - één bloemetje wist te produceren. Hulde.

Benodigdheden:

• 5 bananenschillen
• aarde;
• melkpak;
• schaar.

De werkwijze is afkomstig van een artikel in het blad Genoeg van herfst 2013 (p. 53). Spoel het melkpak goed om en zorg dat de bovenkant dicht is. De dop moet erop blijven, of het pak moet dicht geniet zijn, als je een pak gebruikt met flappen. Knip in een kant een gat. Doe in het pak eerst een laagje aarde. Hierin zitten schimmelsporen, die nodig zijn om het composteerproces op gang te brengen. Knip de bananenschillen in kleine stukjes en en breng daar een laag van aan. Doe zo om-en-om een laagje banaan en aarde. Eenmaal per week moet je het mengsel omscheppen. Na ongeveer zes weken is de compost klaar.

Als je nu begint, kun je het eind maart gebruiken! Precies op tijd voor het nieuwe bloeiseizoen. 

Wilgentenen sprokkelen

Territoriumdrift

In het praathuis van het volkstuinencomplex heb ik vandaag een briefje opgehangen, met de vraag of mensen zo lief willen zijn hun overtollige straattegels in mijn moestuin te leggen. Er wordt een bak gehuurd voor allerlei afval. Het zou zonde zijn als tuinders hun stenen weg doen, terwijl ik hier en daar een paadje wil maken. Het hoeft niet een aansluitend pad te worden. Hier en daar wat stapstenen is mooi genoeg. Op het briefje heb ik vermeld welke tuin van mij is: "die helemaal lege met een vrolijk gekleurde pollepel erin, waarop ik 'tuin 4' heb geschilderd". 

Ik vind dit trouwens erg hilarisch van mijzelf. 

Schutting van buurman

Het was erg mooi weer. Zoals verwacht, konden meer tuinders de voorjaarskriebels niet langer onderdrukken, en waren zij in de tuin aan het werk. Voor buiten zaaien is het nog erg vroeg, maar het voorbewerken van de tuin is mogelijk, als de grond niet bevroren is. 

Links van mijn perceeltje was de buurman doende een wilgentenen schuttinkje te maken. Ik schoot gelijk in de jaloezie. Wat een goed idee! En de uitvoering is bijna gratis, want de knotwilgen langs het tuinencomplex zijn nog maar net gesnoeid. En dus ligt er een gigantische stapel wilgentenen voor het grijpen. De overige investering bestaat uit een vijftal oude paaltjes. En hard werken natuurlijk. 

Wilgentenen

Thuis haalde ik een grote snoeischaar op. Die heb ik toevallig, omdat in mijn achtertuin een joekel van een klimop groeit. Die moet af en toe flink teruggesnoeid worden. Mijn overige tuingereedschap bestaat uit handschepje en een hark. O ja, en een verroeste kleine snoeischaar. Dus daar moet ik nodig wat aan doen.  

Van de stapel wilgentakken heb ik stevige takken gepakt en alle zijtakken afgeknipt. Voor mijn geestesoog zag ik niet alleen een schutting, maar ook een zelfgemaakt klimrek voor groenten opdoemen. Maar dat idee is mij door een collega tuinder het hoofd gepraat. Zodra wilgentenen de grond raken, groeien zij gelijk weer verder. En dan staat er volgend jaar dus een rij knotwilgen in de tuin. Dat is nu weer niet de bedoeling. Als je de tenen rechtopstaand wil gebruiken, moet je ze eerst een jaar laten liggen, is me verteld.

Een levensvatbaarder plan - voor de korte termijn - is het maken van een verhoogd plantenbed met behulp van wilgentenen. Onderaan de pagina staat een voorbeeld. Ik was in eerste instantie van plan dit met behulp van rolborders te doen. Een eerste stukje rolborder heb ik intussen gekocht. Maar die kan ik ook goed gebruiken als stoeptuintje voor mijn deur. Dus morgen weer verder met het verzamelen van takken. Het is mij niet bekend wanneer de berg wordt weggehaald. De takken worden versnipperd, of misschien verkocht voor de tenenhandel. Ze worden per bos verkocht. Sommige bedrijven specialiseren zich in het maken van wilgentenen schuttingen, dus er zal markt voor zijn. 

De eerste bos ligt nu op mijn tuintje (foto links). Is die tenminste niet meer helemaal leeg. Naast lange takken heb ik ook een bos verkorte takken mee naar huis genomen. Door die met wat sisaltouw aan elkaar te knopen, kan ik daar ongetwijfeld een leuk rek van maken voor klimplanten. 

Foto afkomstig van
 www.rockrose.blogspot.nl

Rechts een voorbeeld van een verhoogd plantenbed van wilgentenen. Lijkt mij erg rustiek.

Foto afkomstig van:
www.indulgy.com

Als je met wilgentenen een klimrek zoals links wilt maken, moet je de takken eerst een jaar laten liggen. Anders schieten ze wortel. 

Alternatieve 'koude bak'

Alternatieve 'koude bak'

Voor de moestuin heb ik een aantal zaadjes binnenshuis voorgezaaid. Maar niet voor alle zaden is dit erg geschikt, omdat de jonge plantjes bij te veel warmte te iel worden. Of omdat de plant goed en diep moet kunnen wortelen. Veel zaden kun je pas vanaf maart of april buiten zaaien in de volle grond. Om het tuinseizoen wat naar voren te halen, zaaien veel hobbytuiniers hun zaden voor in een koude bak. Dit is een bak in de open lucht, die wordt afgeschermd met glas. Zo kan er wel licht bij de opkomende plantjes komen, maar blijft de scherpste kou en sneeuwval de jonge plantjes bespaard.

Gaten geboord in bodem.

In mijn - nu nog - volkomen kale moestuin kan ik nog geen echte koude bak maken. Simpelweg omdat ik daar niet voldoende middelen voor heb. De aanschaf van allerlei materialen moet ik opbouwen. Elke maand weer wat. Dus ik moet kiezen. Voor de moestuin moet ik eerst aan gewone straatstenen zien te komen, om vakken mee te maken. Dan kan ik gaan indelen welk soort groenten ik in welk vak ga plaatsen. Marktplaats en Facebook staan vol met mensen die gratis van hun straatstenen af willen, maar de vraag is groot en de aanbieders kiezen begrijpelijkerwijs voor iemand die ze zelf op kan halen. En ik heb geen auto.

Bovenste laag is zaaigrond

Wat ik deze maand wel op de kop wist te tikken zijn twee glazen deuren, voor € 25,- per stuk. Twee meter lang, en 50 cm breed.Via Facebook, van iemand die zo vriendelijk was ze te komen brengen. Dus het begin is er. Eerder had ik bij de Action vier flexibele plastic manden gekocht, voor € 3,99 per stuk. In de kleur zachtroze, maar ze zijn er ook in stoerdere kleuren. Bij het bestellen van mijn zaden in december bestelde ik al vliesdoek mee, 10 meter voor € 7,95. Dit is speciaal lichtdoorlatend doek, bedoeld voor het beschermen van jonge planten. Potgrond had ik nog. En een lange plank en nog een laagje transparantie buitenbeits.

Geweekt tuinbonenzaad.

De plank heb ik gisteren goed in de beits gezet. Wat zaden van tuinbonen heb ik in een bakje water gelegd, om 24 uur te weken. Dit schijnt het ontkiemen te helpen. In de bodems van de manden heb ik gaten geboord, zodat overtollig regenwater kan weglopen. De eerste laag grond in de manden bestaat uit oude potaarde, afkomstig uit lege buitenpotten. Dit is het goedkoopst. Daarop een laag nieuwe potgrond, wat goedkoper is dan zaai- en stekgrond.

Potgrond bevat voedingsstoffen, maar dat hebben zaden aanvankelijk niet nodig. Om te ontkiemen dragen de zaden hun eigen voedingsstoffen bij zich. Volgens allerlei bronnen op internet voorkomt het gebruik van zaai- en stekgrond dat de jonge plantjes 'verbranden' door een teveel aan voedingsstoffen van buitenaf. Zaai- en stekgrond is voedingsarm, gezeefd, en het voert vocht beter af. Zodat de zaden niet gaan rotten. De bonen gaan vijf cm diep, op ca 10 cm van elkaar de bak in.  

Op de manden leg ik uiteindelijk de glazen deur. Maar dat sluit ze niet helemaal winddicht af. Dus er gaat eerst wat vlies overheen. De manden staan verhoogd op een bankje dat ik ooit bij het grofvuil vandaan heb getrokken. Ik ga ervan uit dat dit beschermt tegen vorst aan de grond. Of dit allemaal goed gaat werken? Dat weet ik nog niet zeker. Maar ik heb goede hoop. Zodra de tuinbonen opkomen, laat ik het zeker weten. Voor de andere bakken moet ik eerst weer nieuwe grond halen. Waarschijnlijk gaan daar straks de tomatenplantjes en preitjes in, die ik binnen heb voorgezaaid.

Als je meer wilt lezen over het gebruik van een koude bak, klik dan op het woord. En voor het lezen over het zaaien van tuinbonen, kun je hier klikken. In de rechter leesbalk vind je een pagina met nog meer links naar goede informatieve sites.

Kattengras: Waarom zo duur?

Links zaad, rechts plant

Bij mij in huis komen regelmatig buurtkatten binnen. Mijn eigen katten zijn na respectievelijk 17 en 19 jaar overleden. De laatste in oktober vorig jaar. Maar ik heb nog steeds een kattenluik, en kan de aanloop wel waarderen. Dus dat luik laat ik gewoon open. Zo schuift er af en toe een witte kat door de keuken, die zo schuw is als wat. Die ligt dan op de deurmat als het koud is. Ik hoef maar met mijn tenen te bewegen, en het beestje gaat er alweer vandoor. Een ander verhaal is het met Bisou. Een kat waar ik de naam van weet, omdat ik daar eens een poster voor heb opgehangen. Hij bleef maar bij mij in huis plakken, dus ik begon mij zorgen te maken over mogelijke leed bij de eigenaar. Die kwam zich inderdaad bij mij melden.

Honden hebben baasjes; katten hebben personeel. Door Bisou ben ik duidelijk tot senior personal assistant gepromoveerd, want hij is hier niet weg te slaan. En ik vind het ook wel gezellig, zolang ik maar met mijn haakwerk verder kan. Minder leuk vind ik het geknaag van Bisou aan mijn plantjes. Ik begrijp het wel; we wonen hier in een buurt met erg weinig gras. En voor het opspuwen van

haarballen moet het beestje zo nu en dan toch wat plantaardigs naar binnen werken. De verantwoordelijkheid voor het probleem houd ik bij mezelf. Moet ik maar geen kattenluiken open laten staan. Dus ging ik op zoek naar kattengras, waarvan ik hoop dat het een door Bisou goedgekeurd alternatief mag worden. Mijn eigen katten waren er blij mee.

Ik heb altijd gevonden dat kattengras te duur is. Nooit heb ik begrepen waarom voor een potje gras € 1,75 moet worden betaald. Bij de bloemist om de hoek. Of € 0,99 zijnde het product 'kattengras klein' van Ranzijn. En dit zal bij andere tuincentra niet anders zijn. Kom op mensen, het is gras! Heel Nederland ligt er vol mee... Dus toen ik bij het tuincentrum was, ging ik op zoek naar kattengraszaad. Aan potgrond heb ik immers geen gebrek. Eerst googelen op internet, wat kattengras eigenlijk is. Het is gerstengras, Latijnse naam: Avena Sativa. Of te wel het grassoort dat haver voortbrengt, en in platgeslagen vorm als havermout wordt verkocht. En havermout is tenslotte ook niet duur. Dus mijn vermoeden dat er toch iets van de prijs af moet kunnen, zag ik na mijn speurtocht bevestigd.

Verdachte kat, bij plantresten ....

Gerstzaad gezocht op de tuinplantenafdeling. Helaas. Op de plantenafdeling zijn allerlei zaden te koop, behalve gerstzaad. Het is natuurlijk ook niet iets wat de gemiddelde tuinier in zijn moestuintje zet. Het is meer een boerenproduct. Dus op naar de dierenafdeling. Misschien daar meer geluk? Ja hoor. Maar dan wel vormgegeven als speciaal dierenproduct. Wat zaadjes met een kurkachtig materiaal ertussen: € 1,99. Totale inhoud: 100 gram. Er komt geen voeding meer aan te pas, dus zeker is dat gras dat uiteindelijk de juiste hoogte heeft bereikt, na een week alweer doodgaat. Toch maar meenemen, want anders houd ik geen kamerplant meer over. De verpakking is er voor bedoeld dat je het openscheurt, en er water in doet. Zodat al het zaad in een keer gaat kiemen. Maar 'ons ben zuunig', dus ik heb de inhoud gehalveerd en in een bakje gestopt. Eens kijken wat dat wordt.

Deel kattengras

Volgens de verpakking van het kattengraszaad is het zaad wat daarin zit een variant die extra snel kiemt. Maar dat boeit mij niet zoveel, als ik van plan ben zelf wat te laten groeien uit gewoon zaad. Mijn redenering is dat als ik iedere week wat laat ontkiemen, het te doen moet zijn om altijd vers kattengras in huis te kunnen hebben. Dus dat wil ik proberen. Omdat ik toch nog een pottenpersje wilde bestellen, kwam ik terecht op de site van Vreekens zaden.  Alleen een zak zaad bestellen vind ik relatief duur, omdat er nog verzendkosten bijkomen. Een kilo gerstzaad kost € 5,90. Daar moet ik toch heel wat mee kunnen bereiken? Misschien kan ik het zelfs nog uitdelen hier in de buurt. Of er een dubbeltje per bekertje voor vragen, voor de moeite en de potgrond. Bijna elk huishouden hier heeft een kat. Tegen de muizen trouwens, want het buurtje stamt uit begin 1900.

Enfin, ik ga experimenteren. Later dit jaar deel ik mijn ervaring met jullie.
Mocht iemand toevallig weten waarom kattengras zo duur is, dan verneem ik graag de uitleg.

Nog geen paasei ....

Maar toch een lampje. Ik ben vandaag met een ballon, jute touw en wat papervol aan de slag gegaan. Het had eigenlijk een paasei moeten worden, maar ik vond de vorm niet voldoende eivormig. En de paverpol liet een plastic-achtig vliesje achter tussen het touw. Wat mij op het idee bracht er een lampje van te maken. Met kleine elektrische lampjes natuurlijk, want met een waxinelichtje is veel te gevaarlijk. Dat vliegt gelijk in de brand. Halverwege het project zonk mij de moed een beetje in de schoenen, maar een knutselteam op Facebook.com (in de groep 'Knutselen') heeft mij er door heen gesleept.

Wat heb ik gedaan:

Eerst heb ik een ballon opgeblazen. En paverpol in een bakje gedaan. Dit is een textielverharder, waarover je meer kunt lezen op paverpol.com. Een goedkoper alternatief, dat ik vaak op internet tegen kom is behanglijm. Maar dat heb ik niet zelf uitgeprobeerd. Het touw leidde ik via het bakje door de paverpol, en heb ik daarna tegen de ballon aan geplakt.


Dit is een heel plakkerig karweitje. Zorg voor een goed humeur als je er aan begint, en drink vooraf niet te veel espresso's. Trek iets ouds aan of een goed schort, want als de verharder droogt op je goede kleding, dan is dat erg zonde. Het beste kun je ook een nat dweiltje in de buurt houden, om eventuele spatjes gelijk weg te vegen. Het enige waar paverpol niet aan vast blijft plakken, is plastic. Dus als niet niet regelmatig je werkoppervlak wilt dweilen, kun je ook een plastic onderlegger gebruiken.

Ik heb de natte touwballon op een closetrol gezet om te drogen. Via de knutselgroep op Facebook kreeg ik de tip - voor het verkrijgen van een ei-vorm - voortaan de ballon eerst te vullen met water, en dan omgekeerd aan een touw aan het knoopje van de ballon te laten drogen. Dan blijft de ballon beter in vorm. Dit drogen kan even duren. In dit geval ca. 2 uurtjes.


Na het drogen kun je er een gaatje in knippen. Door dat gaatje kun je een slinger lichtjes stoppen, inclusief de batterijen. Voor mijn knutselprojectje heb ik lichtjes gebruikt die ik een keer bij de Big Bazar heb gekocht. Af en toe zie ik ze daar weer eens liggen, dus volgens mij zijn ze nog steeds verkrijgbaar. Ze werken op batterijen.

Voor de support van de groep 'Knutselen': Hartstikke bedankt voor de support en de reacties. Voor wie dit ook wil gaan maken: Veel plezier!

Composteren kun je leren

Wegens de start van een volkstuin ben ik eind vorig jaar begonnen met het composteren van plantaardig tuinafval. Slechts één ingrediënt is dierlijk: het kalk van kippeneieren. Op allerlei fora en in moestuinboeken kom ik het advies tegen om eierschalen vooral niet weg te gooien, maar fijn te malen en door de grond te werken. Je kunt natuurlijk hele schalen op de hoop gooien, maar dan duurt het veel langer voordat ze zijn afgebroken. Ze zijn te vermalen in een vijzel, maar zelf doe ik dat in een elektrische koffiebonenmolen. Om die reden doe ik de eierschalen eerst paar  minuten in een hete oven van minstens 120 graden Celsius, zodat ik zeker weet dat er geen enge bacteriën in mijn molentje blijven zitten.

Daarnaast hoor ik ook vaak dat koffieprut goed is voor de composthoop. Dus dat moet ik dan ook weer uitproberen. Van een cateringbedrijf (Albron Catering) weet ik dat zij op de plaatsen waar zij de catering verzorgen een groene afvalbak hebben staan, waarin  alle koffieprut wordt verzameld. Dan moet er dus een ander bedrijf zijn dat daar baat bij heeft, en die dat op komt halen. Het heeft waarschijnlijk alles met duurzaamheid te maken.

Mijn composthoopje is maar een halve meter breed en 1 meter hoog. Toch gaat er verrassend veel groente- en fruitafval in. Mogelijk door de zachte winter. De schimmels, wormen en andere beestjes kunnen hun werk doen, waardoor de hoop steeds inzakt. Uitgebloeide bloemen kunnen er natuurlijk ook bij. Af en toe weer een laagje opgespaard koffieprut met gemalen eierschalen ... Mijn indruk is dat het fijngemalen spul makkelijker gaat schimmelen en rotten, en daarmee de rest van de composthoop op gang brengt.

In het boekje "Basisgids composteren" (Zuidnederlandse Uitgeverij N.V., België) staat een lijstje van zaken die je op een composthoop kunt deponeren:

• eierdozen
• eierschalen
• fruitschillen
• herfstbladeren
• tuinafval
• groentestengels
• keukenpapier
• koffiedik
• papieren zakken
• theeblaadjes
• verscheurd karton
• verscheurd krantenpapier. 

Vooral niet:

• gebruikte kattenbakkorrels (wegens overdraagbare ziekten, zoals toxoplasmose)
• vlees, vis, zuivel 

Papier doe ik er overigens zelf niet op. Zeker geen krantenpapier, wegens de drukinkt. Ik vraag me namelijk af of dat niet schadelijk kan zijn. 

Binnenkort maak ik er een tweede composthoopje bij, zodat ik de eerste verder met rust kan laten, en eerdaags eens kan omscheppen. Dan is het verkregen compost over een paar maanden goed voor de volkstuin.

Stinkt dat niet, zo'n composthoop? Nee! Een goede composthoop stinkt niet. Ze kan hooguit wat naar bosgrond ruiken. Maar je moet er natuurlijk geen dierlijk afval in doen, zoals vlees, kattenvoer, of dat soort zaken. Dat gaat niet alleen stinken, maar trekt ook ongedierte aan, zoals ratten.

Hmmm, straks lekkere thee!

De muntplantjes die ik in december heb geplant beginnen al aardig vorm te krijgen. Dat wordt straks lekker theedrinken!

Met van alles bezig

Brood bakken
Vandaag ben ik wel druk, maar er komen dit keer geen projectjes af. Dan behalve het brood dat nu in mijn broodbakmachine zit. ;-) Over een uurtje of 2 vult de geur van versgebakken brood weer mijn huis. De broodbakmachine heb ik vorig jaar gekocht bij de Aldi voor ca 45 euro. Omdat het brood minder dan een euro kost om te maken, heb ik dit vast snel terugverdiend. Destijds heb ik expres voor een goedkope machine gekozen, om vast te stellen of het beviel, en of ik wel zelf zou blijven bakken. En dat is het geval.

Tuinmeubels verven
Vanmorgen ben ik ook weer verder gegaan met het schilderen van mijn houten tuinsetje. Eerder had ik al de onderkanten van de poten eraf gezaagd, omdat die volkomen vermolmd waren. En de boel is in de grondverf gezet. Maar ja, nu moet er worden afgelakt. Dat doe ik op de bovenverdieping, zodat daar een raampje kan worden opengezet voor de ventilatie. Beneden in de woonkamer wil ik die stank niet hebben. De grondverf was op waterbasis, dus dat was geen probleem. Maar de aflak is op terpetinebasis, en dan kun je een paar uur je lol op. Lange droogtijd, en veel verschillende kanten te schilderen. Dit is zo'n typisch stap-voor-stap-project, waar ik zo af en toe weer aan verder werk.

Boodschappen doen
Dan ga ik straks nog even boodschappen doen. Pasen komt eraan, dus ik wil iets ei-vormigs gaan fabriceren. Kleine ballonnetjes kopen dus.

Sollicitatie
Vanmorgen heb ik gesollicteerd op een functie voor HR Administrateur. Ik ben benieuwd of dat wat wordt. De vacatures van Randstad worden wel erg vaak bekeken. Maar ja, als het niets wordt, hoef ik mij ook weer niet te vervelen, gelukkig. Hele dagen stil zitten is niet goed voor een mens. Dus houd ik mijn 'te doen lijstje' goed gevuld.

Toch weer 7 broden ...

Op mijn te-doen-lijstje staat nog:

• het beginnen van een 'community' op Google+ en Instagram, voor tuinieren en knutselen;
• paaseieren maken;
• een 'koude bak' maken voor het buiten opkweken van vroege voorjaarsgroenten;
• iedere week een stukje rolborder halen bij Karwei, zodat ik daar straks een verhoogd zaaibed van kan maken in de moestuin. Dit doe ik in delen, want ik kan per fiets maar één deel per keer meenemen. Bovendien maak ik graag gebruik van kortingsbonnen, dus dan kun je beter steeds even het nieuwe aanbiedingskrantje afwachten, als de klus geen haast heeft. De bonnen zijn tenslotte maar voor één artikel per keer. En voor de € 3,50 die ik kan besparen, kan ik weer zo'n drieënhalf kilopak volkorenmeel halen voor het bakken van 7 broden van 500 gram. Voor vandaag had ik nog kortingsbonnen liggen. 

Blikjes met een beetje Action

Kruidentray

Van blikjes kattenvoer en spulletjes van de Action heb ik fraaie kruidenpotjes gemaakt. Althans, in het voorbeeld links. Ze zijn natuurlijk ook met andere kleuren en dingen te versieren. En met andere spullen te vullen! En dat ga ik nog doen ook, dus meer voorbeelden volgen later op dit blog.


De benodigdheden vind je helemaal onderaan de pagina. Hoe lang de gebruikte artikelen nog bij de Action in de collectie te vinden zijn, weet ik niet precies. Maar iets vergelijkbaars zal er vast en zeker blijven.

Onderste helft was gedroogd. Dit zijn de
blikken waarvan nu ook de bovenkant in
de metaalgrondverf is gezet. 

Werkwijze:
Grondverven
Zet op een oude krant de benodigdheden klaar. Begin met het grondverven van de blikjes met metaalverf. Volg voor de droogtijden, het doorroeren en het reinigen van je kwasten de gebruiksbeschrijving op het blik verf. Voor dit projectje is één laag grondverf voldoende.

Verf niet alles in één keer ...
de blikken moeten kunnen drogen
op één kant

Tip: Verf niet het hele blik in één keer. Maar verf eerst de ene helft, en laat die drogen. Verf daarna de andere helft. Zodoende kun je het blik op de krant laten drogen, zonder dat het daaraan vastplakt.
Verf het bovenste binnenrandje van je blik mee. De binnenkant van het blik is al roestvrij gemaakt door de leverancier. Dus die hoef je niet te verven.


Bewaar tussentijds je verfkwast of roller in een goed daarom heengedraaid boterhamzakje. Op deze manier kun je de kwast één dagje bewaren, zonder dat de verf hard wordt. Maak de kwast schoon met terpetine, zodra je blikjes helemaal in de grondverf staan.

De zwarte verf is schoolbord-
verf, dus daar kun je op
schrijven met krijt.

Decoreren
Verf de blikken in de gewenste kleur van de Deco Home Hobbyverf, tot aan de onderste ribbel in het blik. Laat die laag stofdroog worden. Na twee uur kun je er overheen schilderen voor de tweede laag.
Zodra de blikken droog aanvoelen, kun je de onderkant van het blik beschilderen met de schoolbordverf. De verf van de Action is op waterbasis en overschilderbaar na 6 uur. Volg de aanwijzingen op je blik.

Zodra de volledige droogtijd voor beide verfsoorten is bereikt, kun je op dezelfde manier een tweede laag aanbrengen.

Pas een stukje kant af door het om het blik te wikkelen, en knip het af op de juiste lengte. Breng langs de bovenrand van het blik wat alleslijm aan, en plak het kant op het blik. Breng ook wat lijm aan op de losse puntjes waar het kant sluit, en plak ook dat vast. Je kunt met schoolkrijt op het blik schrijven wat er in zit.

Benodigdheden:
Lege blikken (in dit voorbeeld van kattenvoer)
Oude krant
Kwast (groot en klein), lakset mini 4 delig - Action € 0,98
Grondverf voor metaal, 250 ml, wit - Karwei € 8,99
Terpetine (schoonmaken kwast voor grondverf) - Action € 1,99
Schoolbordverf - 250 ml - Action € 3,95
Deco kanten rand plastic, 5 meter - Action € 0,49
Home Deco hobbyverf  'antique pink', 250 ml - Action € 1,99
Water (schoonmaken kwast hobbyverf en schoolbordverf)
Hobbylijm, Lero Alleslijm, tube 80 ml - Action (prijs zoek ik nog op)                
Kaars/tray plateau (zwart) - Action € 1,29
Naar keuze: lakrollertje (sommige mensen vinden dat handig)
Naar keuze: verfbakje (voor wie met een lakroller wil werken)

Eigenlijk is alleen de metaalgrondverf wat prijzig. Maar het gaat lang niet op, en er is nog veel meer van blik te maken. Ook de schoolbordverf gaat lang niet op, terwijl ik inmiddels zo'n 24 blikken ermee heb geverfd. Potjes goed dicht doen en op z'n kop wegzetten.

In dit voorbeeld heb ik wat zelfgezaaide kruiden gebruikt als vulling voor de blikken. Deze stekken moeten nog flink groeien. Als geheel is het leuk voor jezelf, en om aan anderen cadeau te doen.

Alternatieve kweekkast

Basilicum stekjes

Bij mij in de vensterbank had ik verschillende kruiden voorgezaaid. Munt, oregano en basilicum. Het nadeel van binnen zaaien is dat de plantjes snel slap worden, omdat het in huis vrij warm is. Daarom stonden ze op de eerste verdieping, waar het minder warm is dan in de woonkamer. De plantjes zijn nu te groot geworden om in de zaaibakjes te laten staan. Dus kunnen ze naar buiten om af te harden. Als het 's nachts vriest, kan ik ze nog naar binnen halen, dankzij de doorzichtige curverbakken die ik als alternatieve kweekkast gebruik.

Voorlopig gaan de plantjes in plastic bekertjes. Aan de onderkant heb ik met een stanleymes een klein afwatergaatje gemaakt. Die vervolgens gevuld met potgrond en daarna de stekjes daar in gezet. De echte tuinder noemt dit 'verspenen'. De stekjes hebben water gekregen, zodat de worteltjes goed aangesloten in de potgrond staan.

De gevulde bekertjes zijn in de curverbak gezet. Deksel erop, en in de stellingkast. De stellingkast doet op deze manier dienst als alternatieve kweekkast. Voor een echte heb ik helaas plaats noch geld, dus ik werk om dit luxeprobleem heen.

De gebruikte zaaibakjes kan ik nu opnieuw gebruiken voor het voorzaaien van paprika, tomaat en prei. Volgens verschillende sites kunnen groenten als tuinbonen en spinazie in januari al buiten worden gezaaid in een zogenaamde koude bak. Daarvoor zoek ik nog een alternatief, dat niet te veel ruimte inneemt.

Met alternatieve plantenstekertjes

Buffet geopend

Nou ja, voor een roodborstje dan. Eind vorig jaar besloot ik een volkstuin te gaan huren. Voor 100 m2 betaal ik € 40,- per jaar. En in sommige gemeenten, waar veel grond beschikbaar is, kan dit nog goedkoper zijn. Het besluit nam ik op een moment dat ik nog iets ruimer bij kas zat, want ik had op dat moment nog een baan. Met mijn besluit ben ik nu blij, want behalve de huur van de grond, moest ik de borg - 50 euro - en de aanschaf van zaden bekostigen. Inclusief een pak beschermingsvlies van € 7,50 heb ik voor de zaden  € 93,- betaald. Moet ik toegeven dat ik voor de duurdere zaden  heb gekozen. Die geven volgens de leverancier meer kans op goed resultaat. Bijvoorbeeld omdat de zaden makkelijker kiemen, of omdat de planten minder gevoelig  zijn voor plantenziekten. Voor volgend jaar wil ik proberen zaden te oogsten van mijn eigen planten. En er valt vast veel te ruilen met de andere tuinders.

In eerste instantie dacht ik dat het een beetje dom was om uitgerekend in november op het idee te komen om aan een moestuin te beginnen. Dan is het seizoen om nog iets te zaaien voorbij, laat staan dat er nog iets te oogsten valt.

Mijn landje stond  nog vol met gras. Dus hebben behulpzame tuiniers het landje voor mij bedekt met plastic, zodat nu inmiddels het gras is afgestorven.



Dat plastic heb ik gisteren verwijderd. Er zat gelijk een roodborstje op het land, om de beestjes die omhoog kwamen weg te pikken.

Roodborstje

Maar ja, het vogeltje had mij in de gaten, en koos ervoor toch nog even in een boom te gaan zitten om mijn definitieve aftocht gade te slaan.